Metoda LIFO – co to takiego? Definicja. Wady zalety.

Metoda LIFO (Last In, First Out) to strategia zarządzania zapasami, wpływająca na finanse i operacje firm. W naszym artykule wyjaśniamy, czym jest LIFO, przedstawiamy jej zalety i wady, oraz analizujemy jej praktyczne zastosowanie w biznesie. Zapewnimy czytelnikom istotne informacje, które pomogą w optymalizacji zarządzania zapasami i kosztów.

źródło zdjęcia

Niektóre linki w tym artykule są linkami partnerskimi. Klikając w nie, masz możliwość zapoznania się z ofertami produktów. Korzystanie z nich jest bezpłatne dla Ciebie, a równocześnie pomaga w utrzymaniu naszej redakcji oraz jej niezależności.

Czym jest metoda LIFO? Definicja i zastosowanie

Metoda LIFO, znana jako Ostatnie Przybyłe, Pierwsze Wydane, to strategia ewidencjonowania i wyceny towarów w magazynie, która opiera się na założeniu, że towary najpóźniej dodane do zapasów są tymi, które są wydawane lub sprzedawane jako pierwsze. Oznacza to, że najnowsze produkty lub materiały są pierwszymi, które są usuwane z magazynu i wykorzystywane. Ta technika jest powszechnie wykorzystywana w branży księgowej do precyzyjnego obliczenia wartości kosztów sprzedanych produktów oraz do określenia wartości zapasów na koniec danego okresu sprawozdawczego.

Metoda LIFO i jej zastosowanie w wycenie towarów handlowych

W kontekście zmieniających się cen i dochodów netto, metoda LIFO jest jedną z preferowanych technik stosowanych dla wyceny towarów handlowych, choć faktyczna sekwencja usuwania towarów z magazynu może być mniej istotna. Techniki takie jak LIFO, FIFO (Pierwsze Przybyłe, Pierwsze Wydane) oraz metody uśredniania kosztów są używane głównie do ustalenia wartości zapasów dla celów księgowych. Zgodnie z art. 34. pkt. 4 Ustawy o rachunkowości, firmy mają możliwość wyboru między różnymi metodami wyceny zapasów, w tym LIFO, FIFO, metodą średniej ważonej cen, czy dokładnym ustaleniem rzeczywistych cen towarów bazując na ich szczegółowej identyfikacji, bez względu na datę ich nabycia lub wyprodukowania. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą dostosować swoją strategię zarządzania zapasami i wyceny do aktualnych warunków rynkowych.

LIFO i jego rola w wycenie zużywania zapasów

Metoda LIFO, czyli Ostatnie Przybyłe, Pierwsze Wydane, jest strategią wykorzystywaną do wyceny zużycia zapasów w magazynie. Zgodnie z tą metodą, towary ostatnio dodane do magazynu są te, które są pierwsze wydawane lub sprzedawane. To implikuje, że w przypadku sprzedaży lub zużycia produktów, najpierw są rozchodowane te najnowsze. LIFO jest użyteczna, gdy ceny produktów fluktuują, umożliwiając efektywne zarządzanie kosztami i wyceną w zmieniających się warunkach cenowych. Jednakże, metoda ta może nie zawsze dokładnie oddawać faktyczną wartość zapasów w magazynie.

Porównanie metody LIFO i FIFO

FIFO (Pierwsze Przybyłe, Pierwsze Wydane):

Zalety:

• Lepsze odzwierciedlenie aktualnej wartości zapasów w warunkach inflacyjnych, gdyż FIFO zakłada, że najpierw są sprzedawane najstarsze towary.
• Może zwiększać dochód netto firmy, co poprawia jej prezentację finansową.

Wady:

• Może prowadzić do wyższych obciążeń podatkowych w okresach wzrostu cen, gdyż FIFO pokazuje niższe koszty sprzedanych towarów i wyższe zyski.
• Wartość zapasów może być nieadekwatna przy spadkach cen.

LIFO (Ostatnie Przybyłe, Pierwsze Wydane):

Zalety:

• Może obniżać dochód netto w warunkach inflacyjnych, co skutkuje niższymi podatkami, gdyż LIFO zazwyczaj zwiększa koszty sprzedanych towarów, redukując zyski.
• Lepsza adaptacja do szybkich zmian cen, odzwierciedlając aktualne koszty.

Wady:

• Może nie precyzyjnie odzwierciedlać wartość zapasów, prowadząc do ich zaniżenia w bilansie.
• W okresie inflacji, LIFO może nie dostarczać aktualnych informacji o wartości zapasów, co może wpływać na dokładność wyceny.